top of page
Dominika Fedko-Wójs_art&design&illustration
„Warunkiem głębokiego, estetycznego zadowolenia jest niemożność pojęciowego zdania sobie sprawy, dlaczego dana kombinacja jakości jest jednością”.
PORTFOLIO
DOMINIKA FEDKO-WÓJS
No Collections Here
Sort your projects into collections. Click on "Manage Collections" to get started
OBRAZY NA SPRZEDAŻ / ART FOR SALE
Zapraszam do zapoznania się z aktualnie dostępnymi obrazami na sprzedaż. W celu omówienia szczegółów proszę o kontakt poprzez formularz na stronie lub mailowo: dominikafedkowojs@gmail.com.
Z wyrazami szacunku,
Dominika Fedko-Wójs
eng.:
I invite you to explore the currently available paintings for sale. For further details, please contact me via the form on the website or by email: dominikafedkowojs@gmail.com.
Best regards,
Dominika Fedko-Wójs
Tam, gdzie zaczyna się światło, Cykl Mirage, 120x100x3 cm, akryl na płótnie, 2025
eng. title: Where the Light Begins
Obraz pulsuje ruchem – jakby sam moment zatracił granice i zamienił się w taniec materii. Gałęzie, suche trawy, pyłek i pióra wirują w powietrzu w rytmie rozkołysanych ptaków. Powietrze jest ciężkie od ciepła – ochry, brązy i oranże stapiają się w złotą, drgającą mgłę, która otula postaci i krajobraz.
W centrum tej sceny dwie sylwetki. Ich bliskość mówi więcej niż dotyk – bo wcale nie o dotyk tu chodzi, lecz o napięcie między tym, co cielesne, a tym, co ukryte w powietrzu. To chwila przed – pełna pragnienia, ale też ciszy i oczekiwania. Pocałunek jeszcze nie padł, a może już trwa – nie w ustach, lecz w ruchu ptasich skrzydeł, w gałązkach niesionych w dziobach, w wirze suchej roślinności.
Fragment ciała kota – tylko brzuch, cień obecności – sugeruje instynkt, który już nie jest dosłowny. Ulotny. Jakby porzucony na rzecz czegoś większego. Zmysłowość nie znika, ale zostaje przefiltrowana przez rytm natury, przez porządek, który nie pochodzi z ciała.
Miłość w tej scenie jest jak światło – nie do końca uchwytna, a jednak wyraźna. Nie dominuje jej namiętność, lecz wyższe prowadzenie. W tej pełnej ruchu kompozycji ukryta jest modlitwa: o wytrwanie, o wspólnotę, o jedność mimo różnic. Bo ludzie są inni, niespokojni, niesymetryczni. I tylko to, co większe niż oni – to, co nad nimi – może sprawić, że miłość stanie się trwała.
eng. title: Where the Light Begins
Obraz pulsuje ruchem – jakby sam moment zatracił granice i zamienił się w taniec materii. Gałęzie, suche trawy, pyłek i pióra wirują w powietrzu w rytmie rozkołysanych ptaków. Powietrze jest ciężkie od ciepła – ochry, brązy i oranże stapiają się w złotą, drgającą mgłę, która otula postaci i krajobraz.
W centrum tej sceny dwie sylwetki. Ich bliskość mówi więcej niż dotyk – bo wcale nie o dotyk tu chodzi, lecz o napięcie między tym, co cielesne, a tym, co ukryte w powietrzu. To chwila przed – pełna pragnienia, ale też ciszy i oczekiwania. Pocałunek jeszcze nie padł, a może już trwa – nie w ustach, lecz w ruchu ptasich skrzydeł, w gałązkach niesionych w dziobach, w wirze suchej roślinności.
Fragment ciała kota – tylko brzuch, cień obecności – sugeruje instynkt, który już nie jest dosłowny. Ulotny. Jakby porzucony na rzecz czegoś większego. Zmysłowość nie znika, ale zostaje przefiltrowana przez rytm natury, przez porządek, który nie pochodzi z ciała.
Miłość w tej scenie jest jak światło – nie do końca uchwytna, a jednak wyraźna. Nie dominuje jej namiętność, lecz wyższe prowadzenie. W tej pełnej ruchu kompozycji ukryta jest modlitwa: o wytrwanie, o wspólnotę, o jedność mimo różnic. Bo ludzie są inni, niespokojni, niesymetryczni. I tylko to, co większe niż oni – to, co nad nimi – może sprawić, że miłość stanie się trwała.
Kaczka Dziwaczka: Śniona Poezja, Cykl Mirage, 120x100x3 cm, akryl na płótnie, 2025
eng. title: The Odd Duck: Dreamt Poetry
To nie tylko malarska reinterpretacja dziecięcej poezji – to metafizyczny spektakl, w którym artystka staje się demiurgiem własnej rzeczywistości. Jej postać góruje nad sceną, triumfalnie unosząc dłoń w eleganckim geście, wskazując na najtrudniejszy do namalowania fragment – bańki mydlane, unoszące się w świetle gorejącego pomarańczem zachodu. Delikatne, niemal nierealne, odbijają świat w miniaturze, igrając z ulotnością i iluzją. Są symbolem beztroski, ale i artystycznej nieodpowiedzialności, chwilowej swawoli oderwanej od ciężaru codzienności.
Na pierwszym planie – groteskowe rozczarowanie. Kaczka, oczekując życia, znalazła w gnieździe plastikową lampkę – dziecinny, tandetny substytut autentyczności. Jej sztuczne światło rozświetla otoczenie, ale nie daje prawdziwego ciepła – niczym symbol współczesnej estetyki imitacji, w której prawdziwe wartości są zastępowane ich syntetycznymi odpowiednikami. Kaczka zdaje się zdziwiona, zagubiona, być może rozbawiona absurdem sytuacji.
Scena rozgrywa się w gęstwinie nad Jeziorem Rożnowskim, gdzie mieszka artystka, jakby wyjęta ze snu lub teatralnej scenografii. Otoczenie gniazda – zasuszone liście, rozczochrane pióra, martwa natura z hortensjami w wazonie – przywołuje klasyczny motyw vanitas, przypominając o przemijalności i kruchości świata. A jednak, paradoksalnie, ta martwa natura wydaje się bardziej realna niż plastikowe światło lampki.
Kolorystyka obrazu intensyfikuje napięcie – zachód słońca maluje pejzaż intensywnymi oranżami i ciepłymi cieniami, budując nastrój niepokojącej magii. To świat bliski twórczości surrealistów i symbolistów, gdzie światło nie jest tylko efektem wizualnym, lecz emocjonalnym kodem ukrytym w kompozycji.
Obraz stawia pytania o naturę sztuki i iluzji: kto tak naprawdę jest twórcą tej sceny? Czy artystka kontroluje wizję, czy to ona jest w nią uwikłana? Czy kaczka jest tu jedynie postacią z bajki, czy może jej zagubienie odzwierciedla kondycję współczesnego człowieka, który zamiast prawdziwego życia otrzymuje plastikową jego namiastkę?
Z cyklem Mirage artystka igra z percepcją, podważając granice rzeczywistości i złudzenia. Bo czymże jest obraz, jeśli nie złudzeniem światła?
eng. title: The Odd Duck: Dreamt Poetry
To nie tylko malarska reinterpretacja dziecięcej poezji – to metafizyczny spektakl, w którym artystka staje się demiurgiem własnej rzeczywistości. Jej postać góruje nad sceną, triumfalnie unosząc dłoń w eleganckim geście, wskazując na najtrudniejszy do namalowania fragment – bańki mydlane, unoszące się w świetle gorejącego pomarańczem zachodu. Delikatne, niemal nierealne, odbijają świat w miniaturze, igrając z ulotnością i iluzją. Są symbolem beztroski, ale i artystycznej nieodpowiedzialności, chwilowej swawoli oderwanej od ciężaru codzienności.
Na pierwszym planie – groteskowe rozczarowanie. Kaczka, oczekując życia, znalazła w gnieździe plastikową lampkę – dziecinny, tandetny substytut autentyczności. Jej sztuczne światło rozświetla otoczenie, ale nie daje prawdziwego ciepła – niczym symbol współczesnej estetyki imitacji, w której prawdziwe wartości są zastępowane ich syntetycznymi odpowiednikami. Kaczka zdaje się zdziwiona, zagubiona, być może rozbawiona absurdem sytuacji.
Scena rozgrywa się w gęstwinie nad Jeziorem Rożnowskim, gdzie mieszka artystka, jakby wyjęta ze snu lub teatralnej scenografii. Otoczenie gniazda – zasuszone liście, rozczochrane pióra, martwa natura z hortensjami w wazonie – przywołuje klasyczny motyw vanitas, przypominając o przemijalności i kruchości świata. A jednak, paradoksalnie, ta martwa natura wydaje się bardziej realna niż plastikowe światło lampki.
Kolorystyka obrazu intensyfikuje napięcie – zachód słońca maluje pejzaż intensywnymi oranżami i ciepłymi cieniami, budując nastrój niepokojącej magii. To świat bliski twórczości surrealistów i symbolistów, gdzie światło nie jest tylko efektem wizualnym, lecz emocjonalnym kodem ukrytym w kompozycji.
Obraz stawia pytania o naturę sztuki i iluzji: kto tak naprawdę jest twórcą tej sceny? Czy artystka kontroluje wizję, czy to ona jest w nią uwikłana? Czy kaczka jest tu jedynie postacią z bajki, czy może jej zagubienie odzwierciedla kondycję współczesnego człowieka, który zamiast prawdziwego życia otrzymuje plastikową jego namiastkę?
Z cyklem Mirage artystka igra z percepcją, podważając granice rzeczywistości i złudzenia. Bo czymże jest obraz, jeśli nie złudzeniem światła?
Femina. Łono Bogini: z wody narodzin i życia, Cykl Femina, akryl na płótnie, 100x50x3 cm, 2023
eng. title: Femina. The Embrace of the Muse: From Water and Life
Obraz Femina to hołd dla kobiecości i życia, w którym pejzaż rodzinnego ogrodu artystki staje się tłem dla metaforycznego obrazu narodzin i płodności. W centrum kompozycji pojawia się tajemnicza rzeźba, przypominająca postać kobiety, która niczym Wenus wyłania się z wody, z wyraźnym akcentem na ciążowy brzuch.
Figura, choć ograniczona do pasa, ma subtelne ślady zniszczenia – jej górna część wydaje się okruszona, co nadaje obrazowi wymiar kruchości i przemijania. Intuicyjnie podkreślony blask różowego światła wokół łona postaci wprowadza wrażenie magii i sacrum. Wokół postaci roztacza się bajkowy krajobraz, w którym woda falująca w niezwykłych barwach staje się symbolem przepływającego czasu, transformacji i tajemniczego życia.
Obok postaci znajduje się kamień o kształcie muszli, który dodaje kompozycji elementu natury i odwołuje się do archetypów mitologicznych. Wiosenne kwiaty – piwonia i lilia wodna – wzbogacają przestrzeń o delikatność i świeżość.
W pierwszym planie, na tle tej pełnej harmonii scenerii, artystka umieszcza motyw pacynki w kształcie konika polnego, zawieszonej na wózku niemowlęcym, co wprowadza subtelną i zaskakującą nutę zabawy. Kolorowy ptak oraz złota rybka, symbolizująca zmianę i nadzieję, dopełniają całość, nadając obrazowi głębsze znaczenie symboliczne.
Femina jest pełnym emocji, surrealistycznym obrazem, w którym łączy się piękno natury, symbolika kobiecości i tajemnicze odniesienia do świata mitów i marzeń. To opowieść o początkach życia, o równowadze między naturą a stworzeniem, oraz o kruchości, która towarzyszy narodzinom nowego istnienia.
eng. title: Femina. The Embrace of the Muse: From Water and Life
Obraz Femina to hołd dla kobiecości i życia, w którym pejzaż rodzinnego ogrodu artystki staje się tłem dla metaforycznego obrazu narodzin i płodności. W centrum kompozycji pojawia się tajemnicza rzeźba, przypominająca postać kobiety, która niczym Wenus wyłania się z wody, z wyraźnym akcentem na ciążowy brzuch.
Figura, choć ograniczona do pasa, ma subtelne ślady zniszczenia – jej górna część wydaje się okruszona, co nadaje obrazowi wymiar kruchości i przemijania. Intuicyjnie podkreślony blask różowego światła wokół łona postaci wprowadza wrażenie magii i sacrum. Wokół postaci roztacza się bajkowy krajobraz, w którym woda falująca w niezwykłych barwach staje się symbolem przepływającego czasu, transformacji i tajemniczego życia.
Obok postaci znajduje się kamień o kształcie muszli, który dodaje kompozycji elementu natury i odwołuje się do archetypów mitologicznych. Wiosenne kwiaty – piwonia i lilia wodna – wzbogacają przestrzeń o delikatność i świeżość.
W pierwszym planie, na tle tej pełnej harmonii scenerii, artystka umieszcza motyw pacynki w kształcie konika polnego, zawieszonej na wózku niemowlęcym, co wprowadza subtelną i zaskakującą nutę zabawy. Kolorowy ptak oraz złota rybka, symbolizująca zmianę i nadzieję, dopełniają całość, nadając obrazowi głębsze znaczenie symboliczne.
Femina jest pełnym emocji, surrealistycznym obrazem, w którym łączy się piękno natury, symbolika kobiecości i tajemnicze odniesienia do świata mitów i marzeń. To opowieść o początkach życia, o równowadze między naturą a stworzeniem, oraz o kruchości, która towarzyszy narodzinom nowego istnienia.
Przebudzenie Tygrysa: Bajka o Lence i Poranku, Cykl Miracles, 150x70x3 cm, akryl na plótnie, 2025
eng. title: Tiger's Awakening: Lenka's Morning Tale
Obraz jest poetycką, pełną symboliki interpretacją momentu przebudzenia małej Lenki. Dziewczynka, ubrana w pajacyk o tygrysich wzorach, spogląda z półuśmiechem w grymasie wybudzania. Wokół jej głowy artystka umieściła multiplikację oczu – przeszywających i dzikich, przypominających spojrzenie tygrysa, jakby dziecko przejmowało coś z drapieżnej, pierwotnej energii natury.
Scena rozgrywa się nad abstrakcyjnie przedstawionym jeziorem, którego srebrzysta tafla migocze w porannym świetle. Nad brzegiem jeziora w spoczynku siedzi biała mewa, symbolizująca niewinność i czystość. Jednak jej obecność jest zestawiona z ukrytym napięciem – tygrys, czający się w liściach klonu i kępach tygrysiej trawy, zdaje się zakradać na swoją potencjalną ofiarę.
Relacja między mewą a tygrysem buduje napięcie i metaforycznie odzwierciedla kontrast pomiędzy niewinnością dziecka a nieprzewidywalnością otaczającego świata. Tygrys pojawia się również w wodzie, jego odbicie jest rozmyte i nieuchwytne, co wzmacnia surrealistyczny charakter obrazu.
Scena spowita jest granatami nocy, które powoli rozświetla różowy blask wschodzącego słońca – subtelne nawiązanie do matki-artystki, która często witała dzień z małą Lenką. "Przebudzenie Tygrysa" jest pełne emocji i ukrytych znaczeń – to opowieść o budzeniu się życia, relacji pomiędzy czystością a dzikością, a także o spojrzeniu matki na swój świat i dziecko, które wprowadza w nim nowe, cudowne życie. Obraz jest częścią cyklu Miracles, celebrującego codzienne cuda ukryte w życiu.
eng. title: Tiger's Awakening: Lenka's Morning Tale
Obraz jest poetycką, pełną symboliki interpretacją momentu przebudzenia małej Lenki. Dziewczynka, ubrana w pajacyk o tygrysich wzorach, spogląda z półuśmiechem w grymasie wybudzania. Wokół jej głowy artystka umieściła multiplikację oczu – przeszywających i dzikich, przypominających spojrzenie tygrysa, jakby dziecko przejmowało coś z drapieżnej, pierwotnej energii natury.
Scena rozgrywa się nad abstrakcyjnie przedstawionym jeziorem, którego srebrzysta tafla migocze w porannym świetle. Nad brzegiem jeziora w spoczynku siedzi biała mewa, symbolizująca niewinność i czystość. Jednak jej obecność jest zestawiona z ukrytym napięciem – tygrys, czający się w liściach klonu i kępach tygrysiej trawy, zdaje się zakradać na swoją potencjalną ofiarę.
Relacja między mewą a tygrysem buduje napięcie i metaforycznie odzwierciedla kontrast pomiędzy niewinnością dziecka a nieprzewidywalnością otaczającego świata. Tygrys pojawia się również w wodzie, jego odbicie jest rozmyte i nieuchwytne, co wzmacnia surrealistyczny charakter obrazu.
Scena spowita jest granatami nocy, które powoli rozświetla różowy blask wschodzącego słońca – subtelne nawiązanie do matki-artystki, która często witała dzień z małą Lenką. "Przebudzenie Tygrysa" jest pełne emocji i ukrytych znaczeń – to opowieść o budzeniu się życia, relacji pomiędzy czystością a dzikością, a także o spojrzeniu matki na swój świat i dziecko, które wprowadza w nim nowe, cudowne życie. Obraz jest częścią cyklu Miracles, celebrującego codzienne cuda ukryte w życiu.
Women-Mother or Abstract XXXII, Miracles cycle, acrylic on canvas, 120x100x3 cm, 2021
O obrazie
Obraz "Woman-Mother" odnajduje Istotę w obecnych przeżyciach Autorki. Masywny format i intensywna gama kolorystyczna zdaje się przytłaczać wcześniejszą delikatność i kobiecość. Zachwyt kompozycjami Nowosielskiego, jego metafizyczną głębią staje się silnym czynnikiem twórczym tego obrazu, przytłaczająca melancholia jego obrazów ma wyraz w kompozycji Kobieta-Matka.
Od Autorki
Dynamiczna kompozycja przedstawiająca matkę obejmującą swoim ciałem Istotę tego dzieła. To uczucia, emocje, natłok myśli, wszystko kotłuje się w okolicach jej łona tworząc nowe życie. Wyraźnie widoczna pierś pełna mleka, druga już wypróżniona, nogi wygięte w pośpiechu, głowa pochylona opiekuńczym gestem.
Inspirowany obrazami Jerzego Nowosielskiego
O obrazie
Obraz "Woman-Mother" odnajduje Istotę w obecnych przeżyciach Autorki. Masywny format i intensywna gama kolorystyczna zdaje się przytłaczać wcześniejszą delikatność i kobiecość. Zachwyt kompozycjami Nowosielskiego, jego metafizyczną głębią staje się silnym czynnikiem twórczym tego obrazu, przytłaczająca melancholia jego obrazów ma wyraz w kompozycji Kobieta-Matka.
Od Autorki
Dynamiczna kompozycja przedstawiająca matkę obejmującą swoim ciałem Istotę tego dzieła. To uczucia, emocje, natłok myśli, wszystko kotłuje się w okolicach jej łona tworząc nowe życie. Wyraźnie widoczna pierś pełna mleka, druga już wypróżniona, nogi wygięte w pośpiechu, głowa pochylona opiekuńczym gestem.
Inspirowany obrazami Jerzego Nowosielskiego
Lady Betina: Portret Twórczej Mocy i Animowanego Świata, Femina cycle, 100x80x2cm, akryl na płótnie, 2023
eng. title: Lady Betina: A Portrait of Creative Strength and the World of Animation
Obraz Lady Betina to portret młodej artystki, pełnej pasji i energii, która z odwagą i pewnością siebie stawia czoła wyzwaniom twórczego świata. Betina, twórczyni animacji i ilustracji, w swojej pracy łączy ekspresję, ruch i głęboką refleksję, nadając każdemu detalowi osobne znaczenie. Choć jej prace zachwycają radosną estetyką, są również pełne warstw emocjonalnych, które zapraszają do odkrywania głębszych sensów.
W Lady Betina dominującą barwą jest intensywna zieleń, która w połączeniu z dynamicznymi akcentami nadaje obrazowi zarówno napięcia, jak i harmonii. Tytułowa postać, przedstawiona w pełnej pewności siebie, emanuje energią i osobistą siłą, co tworzy wyjątkową atmosferę wokół całego dzieła.
Detalem, który wyróżnia obraz, jest realistyczne ukazanie zarysu jamnika oraz głowy tego psa, co stanowi hołd dla historycznej animacji JAK DZIAŁA JAMNICZEK (1971) w reżyserii Juliana Antoniszczaka. Pies, będący symbolem ruchu i energii, pojawia się w kontekście obrazu jako element, który łączy sztukę animacji z malarstwem, nawiązując do tradycji oraz historii animacji w Polsce. To subtelne odniesienie wzbogaca dzieło o warstwę kulturową i przypomnienie o ważnym dziedzictwie animacyjnym.
Lady Betina to obraz o kobiecej mocy twórczej, który łączy współczesną ekspresję z klasycznymi odniesieniami do sztuki animacji. Pełen energii i osobistej siły, stanowi hołd zarówno dla artystycznej pasji, jak i dla historii, która kształtuje współczesną sztukę.
eng. title: Lady Betina: A Portrait of Creative Strength and the World of Animation
Obraz Lady Betina to portret młodej artystki, pełnej pasji i energii, która z odwagą i pewnością siebie stawia czoła wyzwaniom twórczego świata. Betina, twórczyni animacji i ilustracji, w swojej pracy łączy ekspresję, ruch i głęboką refleksję, nadając każdemu detalowi osobne znaczenie. Choć jej prace zachwycają radosną estetyką, są również pełne warstw emocjonalnych, które zapraszają do odkrywania głębszych sensów.
W Lady Betina dominującą barwą jest intensywna zieleń, która w połączeniu z dynamicznymi akcentami nadaje obrazowi zarówno napięcia, jak i harmonii. Tytułowa postać, przedstawiona w pełnej pewności siebie, emanuje energią i osobistą siłą, co tworzy wyjątkową atmosferę wokół całego dzieła.
Detalem, który wyróżnia obraz, jest realistyczne ukazanie zarysu jamnika oraz głowy tego psa, co stanowi hołd dla historycznej animacji JAK DZIAŁA JAMNICZEK (1971) w reżyserii Juliana Antoniszczaka. Pies, będący symbolem ruchu i energii, pojawia się w kontekście obrazu jako element, który łączy sztukę animacji z malarstwem, nawiązując do tradycji oraz historii animacji w Polsce. To subtelne odniesienie wzbogaca dzieło o warstwę kulturową i przypomnienie o ważnym dziedzictwie animacyjnym.
Lady Betina to obraz o kobiecej mocy twórczej, który łączy współczesną ekspresję z klasycznymi odniesieniami do sztuki animacji. Pełen energii i osobistej siły, stanowi hołd zarówno dla artystycznej pasji, jak i dla historii, która kształtuje współczesną sztukę.
Niezłomna Kobieta: Plemienna Siła i Poświęcenie, Cykl Femina, 100x50x3 cm, technika mieszana na płótnie, 2023
eng. title: Flawless Woman: Tribal Strength and Sacrifice
Obraz przedstawia potężną sylwetkę kobiety, zakorzenionej w pradawnym świecie plemion. Artystka przywołuje obraz archetypicznej matki i wojowniczki, której ciało jest pomnikiem siły i poświęcenia. Jej postać, jak wykuta z kamienia, emanuje niezłomnością i determinacją, a wyraźnie zaznaczone rysy twarzy, szczególnie mocno zaznaczona linia żuchwy, podkreślają jej wewnętrzną moc oraz odporność na wszelkie trudności.
Postać ta, choć zmęczona nieustanną walką z losem, nie rezygnuje ze swojego powołania. Podąża w nieskończoną podróż ku opiece nad swoimi dziećmi, stając się zarówno ich opiekunką, jak i sługą ich potrzeb. Niosąc na swoich barkach odpowiedzialność, z dumą i determinacją kroczy naprzód, mimo zmieniających się trudności.
Jedno z jej oczu jest błędne, jak mówiło się w staropolskim języku – bielmo, co symbolizuje odbicie długiej i wyczerpującej wędrówki przez nieznane krainy. Mimo to, jej wola nie zostaje złamana. Z pełną świadomością swojej roli w wielkim cyklu życia, podąża dalej, by spełniać swoje przeznaczenie.
Artystka, inspirowana twórczością dostępną na jej instagramowym profilu @mutzitkaufrau, sięgnęła po technikę mieszanej – akrylu, akwareli, kredek akwarelowych oraz wycinanego kartonu. Piersi postaci zostały ukazane jako doklejony karton, co nadaje pracy dodatkowej tekstury i głębi, a także wzmacnia symboliczne znaczenie siły kobiecego ciała.
Obraz stanowi hołd dla kobiecej siły, poświęcenia i nieustępliwości, wyrażających się nie tylko w fizycznym, ale również w duchowym wymiarze matki, opiekunki i wojowniczki. Jej istnienie jest fundamentem plemiennego świata, a jej misja opieki nad życiem nieustannie trwa, nawet za cenę własnych cierpień.
eng. title: Flawless Woman: Tribal Strength and Sacrifice
Obraz przedstawia potężną sylwetkę kobiety, zakorzenionej w pradawnym świecie plemion. Artystka przywołuje obraz archetypicznej matki i wojowniczki, której ciało jest pomnikiem siły i poświęcenia. Jej postać, jak wykuta z kamienia, emanuje niezłomnością i determinacją, a wyraźnie zaznaczone rysy twarzy, szczególnie mocno zaznaczona linia żuchwy, podkreślają jej wewnętrzną moc oraz odporność na wszelkie trudności.
Postać ta, choć zmęczona nieustanną walką z losem, nie rezygnuje ze swojego powołania. Podąża w nieskończoną podróż ku opiece nad swoimi dziećmi, stając się zarówno ich opiekunką, jak i sługą ich potrzeb. Niosąc na swoich barkach odpowiedzialność, z dumą i determinacją kroczy naprzód, mimo zmieniających się trudności.
Jedno z jej oczu jest błędne, jak mówiło się w staropolskim języku – bielmo, co symbolizuje odbicie długiej i wyczerpującej wędrówki przez nieznane krainy. Mimo to, jej wola nie zostaje złamana. Z pełną świadomością swojej roli w wielkim cyklu życia, podąża dalej, by spełniać swoje przeznaczenie.
Artystka, inspirowana twórczością dostępną na jej instagramowym profilu @mutzitkaufrau, sięgnęła po technikę mieszanej – akrylu, akwareli, kredek akwarelowych oraz wycinanego kartonu. Piersi postaci zostały ukazane jako doklejony karton, co nadaje pracy dodatkowej tekstury i głębi, a także wzmacnia symboliczne znaczenie siły kobiecego ciała.
Obraz stanowi hołd dla kobiecej siły, poświęcenia i nieustępliwości, wyrażających się nie tylko w fizycznym, ale również w duchowym wymiarze matki, opiekunki i wojowniczki. Jej istnienie jest fundamentem plemiennego świata, a jej misja opieki nad życiem nieustannie trwa, nawet za cenę własnych cierpień.
Woman, Abstract XX, 100x60x2 cm | 39,4x23,6 in, acrylic on canvas, 2020
W tym miejscu można pobrać obszerny katalog obrazów, który ma charakter retrospektywny dla twórczości Artystki, obejmujący prace z początków jej kariery, ze szkół oraz studiów. Aby uzyskać szczegółowe informacje, takie jak opisy, wymiary, datowanie oraz dostępność prac, proszę o kontakt bezpośredni. Aktualny katalog z tymi informacjami zostanie opublikowany w najbliższych miesiącach.
bottom of page